تبریک سال ۱۴۰۰ + اس ام اس، متن و عکس

برای بسیاری از مبارزان انقلابی، اتاق‌های بازجویی ساواک، آخر دنیا بود؛ سازمانی مخوف که برای سرکوب مخالفان رژیم شاه ایجاد شد و نقش مهمی در مقابله با معترضان داشت. مشی ساواک را می‌توان رویکرد حقیقی رژیم شاه در برابر مخالفانش فرض کرد. فضای رعب و وحشت از دستگاه امنیتی کشور، قدرت هرگونه اظهارنظری را از مردم سلب می‌کرد. این نفوذ آن قدر شدید بود که برخی از مردم گمان می‌کردند حتی صحبت‌های خصوصی و خانوادگی آنها نیز توسط ساواک شنود می‌شود. اوریانا فالاچی، خبرنگار مشهور ایتالیایی، در مصاحبه‌ای از شاه پرسیده بود: «وقتی در تهران می‌کوشم درباره شما حرف بزنم، مردم به سکوت ترس‌آلودی می‌گرایند. حتی جرأت نمی‌کنند نام شما را بر زبان بیاورند، چرا؟» پاسخ شاه به این پرسش جالب و قابل تأمل بود. او شانه‌ای بالا انداخت و گفت: «تصور می‌کنم به‌دلیل نهایت احترام. البته درخصوص اقتدار، من انکار نمی‌کنم؛ زیرا از جهتی درست است، اما توجه کنید برای انجام اصلاحات نمی‌توان مقتدر نبود.» با این حال شاه خوب می‌دانست که این اخبار شکنجه‌های مخوف رژیم بود که بیش از هر چیزی رعب و وحشت را در جامعه حاکم می‌کرد و باعث امتناع مردم از سخن گفتن درباره او می‌شد. در حقیقت ستایش «نارسیس‌وار» شاه، توهمی بود که ریشه در یک واقعیت تلخ داشت. امروزه اسناد و مدارک پرشماری از نحوه بازجویی‌های دستگاه امنیتی رژیم شاه در دست است که ریشه‌های این به‌گفته او، «احترام» را آشکار می‌کنند. بهزاد نبوی و احمد توکلی، از مشهورترین انقلابی هایی که توسط ساواک شکنجه شدند در این پرونده به واکاوی ساختار ساواک، شکنجه‌هایی که در مورد برخی از مشهورترین چهره‌های انقلابی در کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک انجام شده و سابقه و سرانجام شکنجه‌گرانی که به‌گفته برخی , ...ادامه مطلب

به گزارش خبرنگار بخش تجسمی ایسنا، دهه‌ی ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بازه‌ی زمانی‌ای محسوب می‌شود که هنر در آمریکا شاهد تغییرات قابل توجهی شد. این تغییرات که عمدتا در واکنش به جریان‌های غالب شکل گرفتند، بر جدایی قضاوت زیبایی‌شناختی از اثر هنری تأکید داشتند. در همین راستا هنر مفهومی با به چالش کشیدن اصول زیبایی‌شناسی در تعیین ارزش هنری یک اثر متولد شد که با مرور زمان مبارزه با نظام سرمایه‌داری را نیز در پیش گرفت.هنرمندان مفهومی باور داشتند: «هنری که مخاطب را به تفکر وا ندارد، زائد است.»در راستای این تغییرات بزرگ، برخی هنرمندان تعاریف متداول از هنر را زیر سوال برده و آثاری خلق کردند که حتی پاره‌ای از آنان قابلیت نمایش دادن نداشتند. علی‌رغم تمام ویژگی‌هایی که از سوی پژوهشگران هنر برای «هنرهای مفهومی» معرفی شده‌اند، اما به نظر می‌رسد راه شناخت بهتر این سبک از فهم فلسفه‌ی «مفهوم‌گرایی» عبور می‌کند که وحدت در کثرت را چارچوبی انتزاعی در درون ذهن اندیشمند می‌داند.راس سایرز، هنرمند عکاسی است که تصاویری را در سبک هنرهای مفهومی به ثبت رسانده است. او در توضیح این تصاویر نوشته است: «با ساختن اتاق‌های مدلی که سازش‌های طراحی رایج در توسعه‌های مسکونی جدید را تقویت می‌کنند، سعی می‌کنم تنش بین مسکن به‌عنوان کالای قابل فروش و خانه به‌عنوان مکان خلوت را برجسته کنم. در این تصاویر، مفاهیم حریم خصوصی و اجتماع به طور مداوم با ارجاع و اغراق در اقدامات توسعه دهندگان در هنگام ساختن ساختارهایی که ما در آن زندگی می‌کنیم، اصلاح می‌شوند. من همچنین به اقدامات ساکنان هنگام زندگی و سازگاری با فضاهایی که آن‌ها خانه می‌نامند اشاره می‌کنم. بیشتر کارهای اخیر من در واکنش به فروپاشی بازار مسکن و داستان‌های توقیف، خالی بودن و ج, ...ادامه مطلب