انی لاوری، آتلانتیک — کوهی شبیه ساختمان کلیسا بالای سرم قد برافراشته است؛ امواج آرام برکهای پیش پاهایم به ساحل میساید و آفتاب از میان برگهای سوزنیِ درخت کاج قطرهقطره میبارد و تنم را گرم میکند. صدایی بهنرمی زمزمه میکند چشمهایت را ببند. شانههایت را رها کن و سینهات را صاف نگهدار. چند نفس عمیق و کامل بکش تا به لحظۀ اکنون بیایی، نَفَست را فرو ببر و آرام رها کن، بگذار تشویش و اضطراب از وجودت برود.پانزده دقیقه بعد همان صدا میگوید به خانهام برگردم و چشمهایم را باز کنم. از کوه و برکه خبری نیست و فقط عکس آنها را در صفحۀ ترکخوردۀ گوشی آیفونم میبینم که پر از اعلانهای ایمیل و اسلک و آیمسیج و سیگنال و واتساپ و توئیتر و چند خبرگزاری بزرگ است. بعد پشت نمایشگر بزرگتری مینشینم تا هشت ساعت کار روزانهام را انجام دهم و پس از آن نوبت به استراحت بعدازظهر میرسد با نمایشگری باز هم بزرگتر از قبلی، که به آیفونم وصل است، بیماری همهگیر، فجایع زیستمحیطی و جیغ و دادهای گریزناپذیر فرزند کوچکم در پسزمینه، بهجای ترنم آبشدن برفها و آواز پرندگان.بهشت کوچکِ بیدوامی که هنگام مدیتیشن در آن بودم هدیۀ اپلیکیشن کالم بود که، بدون هیچ بحثی، محبوبترین اَپ ذهنآگاهی و یکی از پرطرفدارترین اپهای حال حاضر جهان است. بهار گذشته در روزهای اول همهگیری کرونا دانلود این اپ حدود سیدرصد افزایش یافت و هماکنون بیش از ۱۰۰ میلیون کاربر دارد.مایکل اکتون اسمیت، یکی از مؤسسان, ...ادامه مطلب