با شنیدن نام کره جنوبی، یاد باربیکیوی کرهای با استایل خاص خود، یا دستور غذاهایی مثل انواع نودلها، بیبیم باپ، جاجانگمیون و بولگوگی میافتیم که وقتی هوس مزهای از آشپزخانه کره به سر مردم کشورهای مختلف میزند در صدر جستجوها قرار دارند. اما تعداد افرادی که شیرینی کره ای یا دسر کرهای را بشناسند زیاد نیست، درحالیکه کره جنوبی شیرینی و دسرهای متنوعی با تاریخچهای جالب دارد. احتمالا آشناترین تصور شما از شیرینیهای کرهای محدود به تصاویر رنگارنگ ماکارونهایی با فیلینگهای مختلف (از خامه گرفته تا برشهای پنیر و کالباس) است. البته این تصور، تصوری ناگزیر است؛ سرزمین آرامش صبحگاهی (لقب کشور کرهی جنوبی) در درجه اول خانه مزههای ترش و شور متنوع و غذاهای رنگارنگ و گیاهیای است که تا حد زیادی بخش شیرینی کره ای و دسر را تحتالشعاع خود قرار دادهاند. امروزه وضعیت صنعت شیرینی و شکلات و دسرهای کرهای در حال متحول شدن است؛ اما اینکه چرا در قدیم شیرینیپزی و دسر در کره جنوبی پا نگرفت داستان دیگری دارد که به شدت با وضعیت اقتصادی، جغرافیایی و سیاسی کره گره خورده بود. بسیاری از مردم کره نیز با شیرینی میانهای نداشتند، زیرا کشور دچار کمبود شدید مواد اولیه مورد نیاز برای تهیه این شیرینیها و ممنوعیتهای رسمی و قانونی مصرف شیرینیجات توسط مردم بوده است. خانوادهای کرهای با لباسهای سنتی در جشن حضور دارند و انواع شیرینی و غذا روی میز است. به علاوه، اگر امروزه روز هم گذرتان به رستورانی کرهای بیفتد یا در خانه یک کرهای مهمان باشید، آنچه به عنوان دسر ارائه میشود، برشهای میوه تازه یا کاسه کوچکی از سیخیا (Sikhya) است: نوشیدنی شیرینی بر پایه برنج. عمده دسرهای موجود در بازار این کشور ع, ...ادامه مطلب