آسیب کودکان

کودکان موجودات بسیار فعال و پر جنب و جوشی هستند علیرغم بهترین تلاش ها و مراقبت های شدید برای محافظت از کودکان و رعایت نکات ایمنی ، گاهی اوقات حوادث دوران کودکی اتفاق می افتد. آسیب های دوران کودکی با توجه به شرایط و نوع حادثه به دو دسته آسیب روانی و آسیب فیزیکی تقسیم می شوند.

طبق علم آسیب شناسی کودکان ، بسیاری از آسیب های روانی دوره کودکی تاثیر بسزایی در روند رشد و پرورش کودکان دارند. آسیب کودکان چه فیزیکی چه روانی میتواند منجر به مشکلات شدیدی در بزرگسالی شود. بنابراین تشخیص به موقع و انجام اقدامات لازم برای رفع آنها از وظایف مهم والدین می باشند.

آسیب های فیزیکی کودکان نیز به اندازه آسیب های روانی اهمیت دارند. حتی یک آسیب فیزیکی جدی میتواند منجر به آسیب کودکان از نظر روانی هم بشود. بسیاری از این دسته آسیب های کودکان در صورت اهمال والدین در درمان آنها ، ممکن است به آسیب دیدگی دائم تبدیل شوند.

در نتیجه ، رسیدگی به هر دو نوع آسیب های کودک از همان دوره کودکی از موارد مهمی هستند که باید در انجام آنها تعلل نکرد. در اینجا نمونه هایی از برخی موارد رایجی که باعث صدمه و آسیب کودکان می شوند ، از جمله احتمال وقوع آنها و نکاتی برای جلوگیری از آنها آورده شده است.

آسیب های کودکان از لحاظ روانی

آسیب های کودکان که بر روی روح و روان کودک تاثیر می گذارند ، یک رویداد ترسناک ، خطرناک یا خشونت آمیز است که زندگی یا تمامیت بدن کودک را تهدید می کند. کودکان به واسطه ی روح پاک و حساس بسیار در معرض آسیب های دوران کودکی هستند. کودکان مشاهده یک رویداد آسیب زا که زندگی یا امنیت جسمی یک فرد عزیز را تهدید می کند نیز می تواند باعث آسیب کودکان شود. این امر به ویژه برای کودکان خردسال مهم است زیرا احساس ایمنی آنها به ایمنی درک شده از چهره های آشنا ای است که نسبت به آنها دلبستگی دارند. آسیب کودکان عموما از نزدیکان آنها نصیب آنها میشود.

نتایج تحقیقاتی که در زمینه آسیب شناسی کودکان انجام شده است نشان می دهد ، تجارب آسیب زا می تواند احساسات قوی و واکنش های فیزیکی را آغاز کند که می تواند مدت ها پس از رویداد ادامه یابد. کودکان ممکن است احساس ترس ، درماندگی یا ترس و همچنین واکنش های فیزیولوژیکی مانند تپش قلب ، استفراغ ، یا از دست دادن کنترل روده یا مثانه داشته باشند. این ها نشانه های آسیب کودکان هستند. کودکانی که ناتوانی در محافظت از خود را تجربه می‌کنند یا از حمایت دیگران برای اجتناب از عواقب تجربه آسیب ‌زا محروم هستند ، ممکن است تحت تأثیر واکنش‌های فیزیکی و عاطفی قرار بگیرند

حتی با وجود اینکه بزرگسالان برای ایمن نگه داشتن کودکان سخت تلاش می کنند ، اما هنوز اتفاقات خطرناکی رخ می دهد. بسیاری از آسیب های کودکان می تواند از خارج از محیط خانواده مانند بلایای طبیعی ، تصادف رانندگی یا خشونت اجتماعی و یا از درون خانواده ، مانند خشونت خانگی ، سوء استفاده فیزیکی ، یا مرگ غیرمنتظره یکی از عزیزان ناشی شوند.

آسیب های دوران کودکی از لحاظ فیزیکی

رشد کودکان متفاوت است و خلق و خوی و شخصیت متفاوتی دارند. به همین ریسک آسیب کودکان برای آنها متفاوت است. کودک شما تا سه شش سالگی ، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی به سرعت در حال رشد است. دانستن مراحل رشد او به شما کمک می کند تا توانایی های فیزیکی او مانند بالا رفتن (مهارت حرکتی درشت)، باز کردن ظروف (مهارت حرکتی ظریف) و رشد ذهنی او را پیش بینی کنید. اینگونه پیش بینی کردن رفتارهای احتمالی کودک اون را از بسیاری از آسیب های دوران کودکی در امان نگه می دارد.

بسیاری از رایج ترین آسیب های دوران کودکی ، زمانی که کودک تحت مراقبت بزرگسالان در مهد کودک است و یا در منزل در کنار والدین ، رخ می دهند. برخی از شایع ترین موارد آسیب کودکان عبارتند از:

1. پوست: خراشیدگی، بریدگی، جوش و سوختگی
2. استخوان ها و مفاصل: گرفتار شدن انگشتان در درها یا کشوها، شکستگی، دررفتگی آرنج یا شانه ها
3. ضربه: کبودی ناشی از ضربه، صدمات سر ناشی از سقوط، آسیب چشم
4. اجسام خارجی: اشیاء بلعیده شده، خفگی، مسمومیت تصادفی، اشیاء گیر کرده در گوش و بینی نیز جز خطرناک ترین آسیب های کودکان هستند.

برای درمان آسیب کودکان در منزل ، بهتر است همیشه یک جعبه مجهز و تکمیل کمک های اولیه ، در خانه نگه دارید. بهتر است والدین چگونگی انجام کمک های اولیه مانند درمان جوش ، بریدگی یا خفگی را که نیاز به توجه فوری دارند را آموزش ببینند تا از صدمات و آسیب کودکان در منزل را بدون نیاز به مراجعه به پزشک درمان کنند.